Na pięcioletni odcinek na przełomie tysiąclecia seria Final Fantasy wydała bezprecedensowy bieg niepodważalności JRPG Bangers. Cztery gry z rzędu – Final Fantasy 7 do Final Fantasy 10 – każda z nich zawierała przygodę z niestandardowym światem szczególnego estetyki i wizji. Zjednoczeniem ich wszystkich było sama bombast ich produkcji, masywne eposy obejmujące dysku wypełnione krwawiącą grafiką krawędzi i zamiatającymi narracjami.
Były to prawdziwe gry wydarzenia, coś, co udałbyś się do domu przyjaciela, aby obejrzeć otwierającą przerywnik przerywnika. W dzisiejszych czasach główna linia Final Fantasy to wydarzenie na wszystkie niewłaściwe sposoby: nadpisany i przesadzony romans, który trwa zbyt długo i po prostu sprawia, że wszyscy zmęczeni i zepsute. Nadchodzące Final Fantasy 16 jest doskonale przygotowane, aby to wszystko naprawić.
Minęło dużo czasu, odkąd mieliśmy grę Final Fantasy z takim tonem.
W ich złotym wieku gry Final Fantasy były ustrukturyzowane jak filmy drogowe-Grand Odysseys, w których wbity zespół postaci podróżuje po całym świecie. Służyło to jako świetne ramy dla ich opowieści, umożliwiając naprawdę przekonującą równowagę między jaskiniami z bitwem a miastami skoncentrowanymi na narracji. Żaden z elementów nigdy nie przesadził z powitaniem, a naturalne przyciąganie w kierunku następnej dużej części opowiadania sprawiło, że te olbrzymie gry szybko grasz – bohaterowie i ich motywacje nigdy nie zbliżały się zbyt daleko od twojego umysłu.
Final Fantasy 10 był prawdopodobnie szczytem tego; Formuła udoskonalona w trzech poprzednich grach wzmocniona przez najważniejszą zmianę technologii między pokoleniami konsol. FF10 to najprawdziwszy film z serii – liniowa wędrówka od punktu A do punktu B przez olśniewającą gamę środowisk, ze szczególnym uwzględnieniem postaci w jego sercu. Udawanie w kinie, które zostały utrudnione przez nieme, pozbawione wyrazu wielokąty zostały ostatecznie zrealizowane przez przejście do środowisk 3D, pełne działanie głosowe i przechwytywanie ruchu. To nie była pierwsza gra, która zawierała te rzeczy, ale zrobiła to wszystko z taką pewnością siebie, techniczną błyskotliwością i wizją reżyserską, że nadal pozostaje punktem orientacyjnym głównego nurtu gier.
Czy Shiva będzie miała bezczelne pułapki, które miała w FFX? To wątpliwe.
Oczywiście tego rodzaju rzeczy były normą dla dużych budżetowych gier wideo od dziesięcioleci. Wyrógliśmy daleko poza melodramat anime, a przechwytywanie występów może teraz czynić coś tak autentycznego i przyziemnego, jak Nathan Drake ignorujący swoją żonę podczas kolacji. Minęło trochę czasu, odkąd Final Fantasy mogła polegać na czystym spektaklu filmowym jako jego cechy. Wędrowni budżety i cykle produkcyjne, które rozpoczęły się ponad 20 lat temu, kiedy Final Fantasy 7 sprzedawała się jako hitowy ekstrawagancja science fiction, osiągnęła już moment, by być całkowicie niezrównoważonym. Franczyza, która była w stanie wydawać główny wpis co 18 miesięcy, teraz zmaga się z jedną dekadą. Dostaliśmy Final Fantasy 15, kiedy uderzyli liczbę na spin-off, który był już w rozwoju przez sześć lat przez dwóch dyrektorów i dwóch pokoleń konsol.
Aby zobaczyć tę zawartość, włącz celowanie w pliki cookie. Zarządzaj ustawieniami plików cookie
Kiedy w końcu wydano, w towarzystwie filmu o pełnym funkcji, serii anime i niestandardowym samochodem koncepcyjnym Audi. Rodzaj pieniędzy i twórcza wizja rozproszona w dziesięcioletniej historii FF15 jest prawie niemożliwa do zrozumienia. Gra przedstawiła się jako podróż z chłopakami, ale skończyła się jak najkrótsza podróż w historii serii.
Obejmując prawdziwy otwarty świat, gra była zmuszona uczciwie reprezentować swoją geografię-nie mogła przekazać poczucia skali, sugerując podróż poza ekranem poprzez przejścia scen i map światowych. Dzięki temu, że gracze jeżdżą w dużym kręgu między tymi samymi lokalizacjami, zbierając bezsensowne pytania boczne, wszelkie poczucie pilności narracji zostało całkowicie spuszczone. Dopiero w godzinach zamknięcia, kiedy porzucił otwartą drogę na liniową podróż, narracja była w stanie osiągnąć regularne dramatyczne i emocjonalne wzloty franczyzy.
Czy Clive może żyć, um, tidus? (Tak).
Otwarty świat jest tym, co ludzie twierdzą, że chcą od Final Fantasy od czasu pierwszego spojrzenia na szeroką przestrzeń spokojnych ziem w FF10. Square Enix wreszcie to zrobił i pomimo wielu mocnych stron gry (stacje benzynowe w świecie fantasy to naprawdę najwyższej jakości klimat), oczywiste jest, że taki projekt po prostu nie sprzyja strukturze, która jest świetnym finatem Fantasy Adventure.
Absolutny najlepszy scenariusz polega na tym, że Final Fantasy 16 to głównie liniowa 30-godzinna gra akcji. Naprawdę solidne wydarzenie z unikalnym tonem i dobrze wykonanej wizją, która dobrze opowiada samodzielną historię. Musi udowodnić, że Final Fantasy nie musi już być absolutnie największą rzeczą na świecie. Musi udowodnić, że istnieje możliwość tej franczyzy, nie czekając kolejne 10 lat na nieodgadniętą politykę korporacyjną, aby stworzyć kolejny gigantyczny bałagan między mediami. Musi udowodnić, że istnieje akceptowalna podstawa wierności, którą ludzie wolą widzieć więcej niż jedną wizję realizowaną w tej samej technologii.
Seria musi zaakceptować, że może w końcu powstrzymać nieskończony pościg, zwolnić i pozwolić armii kreacji za kulisami opowiedzieć kilka historii, zamiast ciągle mielać je w pastę, aby utrzymać wyścig zbrojeń o większych światach i trasier .
Nadchodzi burza.
Istnieje każda możliwość, że może to być prawdziwy punkt zwrotny. Według wszystkich relacji 16 to pierwsza główna Final Fantasy, która nie została nękana przez ponowne uruchomienie, zmiany reżysera i pominięte pokolenia od Final Fantasy 11 – gry wydanej 20 lat temu.
Producenci stwierdzili, że gra nie będzie prawdziwym otwartym światem, uznając, że to spowoduje kolejną dekadę do czasu rozwoju. To oczywiście zdenerwowało graczy, którzy oczekują teraz, że każda gra będzie polegała na bieganiu po gigantycznym pustym polu przez 300 godzin, ale wypełniło mnie prawdziwą nadzieją. Deweloperzy stwierdzili, że gra zobaczą tylko gracze odwiedzają ograniczoną liczbę królestw na świecie, prawie tak, jakby opowiadali celową historię podczas liniowej podróży. Rzeczy, o których kiedyś były te gry.
Jeśli FF16 jest naprawdę tak mały i ograniczony, jak się wydaje – jeśli naprawdę ma celową kreatywną wizję kierującą jej wydaniem w ramach standardowej życia ludzkiego – może to być największa rzecz z tej serii od pokoleń.
