Kiedy byłam młodsza, pokochałam Park Jurajski. Byłem jednym z tych naprawdę irytujących dzieciaków, które mówiły rzeczy w stylu „och, ale książka jest o wiele lepsza” i czytałam ją tak często, że strony się rozpadały, a okładka odpadła.
Oglądaj na YouTube
Byłem jeszcze bardziej nieznośny z The Lost World. Mając tym razem przeczytanie książki przed obejrzeniem filmu, miałem bardzo wysokie oczekiwania, które przysłowiowo zostały zniszczone przez Triceratopsa, gdy zobaczyłem rozczarowujący film Spielberga. Im mniej mówi się o późniejszych filmach, tym lepiej (choć właściwie Jurassic World jest OK).
I to podsumowuje wiele działań w filmach: ludzie robią złe lub głupie rzeczy, które po prostu nie mają sensu. Tutaj wkracza tryb Chaos Theory Jurassic World Evolution 2. To nie jest, niestety, Sam Fisher ze Splinter Cella, który skrada się po parku dinozaurów i ukradkiem zabija raptory. Jest to jednak tryb, w którym możesz spróbować naprawić niektóre krzywdy z filmów. I jest całkiem fajnie.
Zasadniczo budujesz parki, które zawiodły w każdym z filmów. Oczywiście wskoczyłem do budowy parku z oryginalnego ruchu, ponieważ jest to zdecydowanie najbardziej kultowy. Dostajesz preambułę od Iana Malcolma Jeffa Goldbluma, a potem budujesz park od podstaw za pomocą wskazówek od znajomych twarzy. Nie do końca tak to pamiętam, ale to park pełen dinozaurów z kilkoma znajomo wyglądającymi budynkami.
Jeśli wszystko pójdzie dobrze, Twój park może wyglądać świetnie.
Czy potrafisz zbudować park, który biegnie, ma dinozaury, a potem jest otwarty dla publiczności, tak że nikt nie umiera? Cóż, nie mogłem, tak się składa. Otworzyłem park z dobrymi intencjami, ale ciąg połamanych płotów i brak personelu pomocniczego sprawiły, że dinozaury wpadły w amok. Na początku był to tylko triceratops, ale potem raptory się uwolniły. To był początek końca.
Tryb Teoria chaosu daje ci kilka zabawnych scenariuszy do rozegrania, każdy z coraz trudniejszymi celami do spełnienia, zanim zostaną ci przedstawione ostatnie zadania, które musisz wykonać, aby ukończyć wyzwanie. Na przykład pod koniec scenariusza Parku Jurajskiego musisz mieć 10 gatunków dinozaurów, mnóstwo gości w parku i nie tylko.
Podobnie jak w przypadku wszystkich budowniczych parków, musisz mądrze zarządzać swoim czasem i zasobami. Jest mnóstwo badań, które należy wykonać, polowanie na skamieliny, zarządzanie bazą, budowanie infrastruktury i pielęgnacja dinozaurów. Rzeczy zaczynają się dość proste, ale szybko się rozwijają, z problemami pojawiającymi się w całym miejscu i niekończącą się listą rzeczy do zrobienia.
Duży chłopiec.
Z tego, co grałem, nie ma nic przełomowego w Jurassic World Evolution 2 (jest to budowniczy parków, który opiera się na zarządzaniu dziką przyrodą), ale jest dobrze złożony i ma wystarczająco dużo filmów o tym, aby czuć się autentycznie. Grałem przez około cztery godziny, a teraz myślę, że będę nucić tę klasyczną melodię przez kilka tygodni.
W takiej symulacji prawie niemożliwe jest odczucie bycia częścią tego, co się dzieje, tak jak na przykład w sytuacji Alana Grana, ale absolutnie oczywiste jest, że ta sterownia wymagała znacznie większej liczby pracowników to. A granie w boga w całej tej sprawie jest trafne, biorąc pod uwagę to, co próbowano zrobić w pierwszej kolejności.
Zastrzeżenie: Testowane na Xbox Series X. Kopia gry została dostarczona przez wydawcę. Również na PC, Xbox One, Xbox Series S, PS4 i PS5.
