Jeśli kiedykolwiek słuchałeś J-rocka, wiesz, że japońscy muzycy nie dbają o gatunki. Jest wprowadzenie radiowe, a potem będą rapować na chwilę, a potem wykrzykiwać i krzyczeć, zanim zrobią to wszystko ponownie trzy razy.
Świat nowej strategii Square Enix RPG Diofield Chronicle jest trochę taki, ale dla historii angielskiej.
Masz średniowiecznych rycerzy zbierających swój zestaw od lekarzy z plagi z XVII wieku, po czym wyruszyli na walkę z cuckneys z piecami prosto z wiktoriańskiego domu roboczego na żądanie tweedowanych dżentelmenów. Potem niektóre szkielety pojawiają się z kilkoma trollami w garniturach zbroi. Idzie miejsca.
Wszystkie postacie mają zabawne nazwiska, które wydają się generować z formuły: Demon z Charmed + Town z zespołem rugby = całkowicie imię prawdziwej osoby.
Izelair Wigan i Iscarion Colchester są moimi ulubionymi, ale Waltaquin Reddich jest również silnym pretendentem-pełnoprawne rzeczy McDichael McDichael, takie jak japoński mem z baseballową.
Jade Empire czy Kingdom?
„Epicka” historia jest jednak tak samo zabawna i oczywiście jest pod silnym wpływem Game of Thrones w tym, jak próbuje powstrzymać intrygi polityczne, przestrzegając machinacji rywalizujących szlachetnych frakcji, interesów handlowych i rozkazów religijnych.
Na wyspie Diofield znajduje się królestwo Alletain – Anglia, w zasadzie – które od wieków dorasta w pokoju. Jednak wojna na kontynencie na południe między Sojuszem a Imperium nad magicznym zasobem o nazwie Jade grożą pochłonięciem reszty świata.
Z bogatymi desposami Jade pochowanych na Diofield, napięcia mają się jeszcze bardziej wzrosnąć. A w środku rzeczy znajduje się siebie, Andrias Rhondarson – żołnierz, ochroniarz i jedna z czterech głów grupy Blue Foxes.
W wersji demo, w które grałem, nie odniesie sukcesu w swoich ambicjach. Ze względu na ograniczoną liczbę postaci na ekranie wydaje się trochę bardziej tak, jakbyś oglądał sekwencję głównych punktów Game of Thrones, a nie faktycznego programu.
Wszystkie kliki i kabiny są starannie oznakowane w przyzwoitych, komicznych przerywnikach filmowych, ale to tyle informacji, aby się rozwijać bez poczucia, że rzeczywisty ludzie są bardziej skomplikowane, niż myślę, że to powinno.
Diofield Chronicle ma również wielkie ambicje w swojej estetyce i wiesz, że z logo w stylu Final Fantasy w stylu Final Fantasy w stylu Yoshitaka.
Zasadniczo akcja odbywa się na gigantycznych planszach gier, tak jak można było zobaczyć na Warsztatach Games, wraz z drzewami czyszczącymi rurki, które można zobaczyć, gdy używasz specjalnych ruchów lub wzywa się w gigantycznych przywołaniach, takich jak klasyczny Bahamut.
Square Enix nazywa to stylem „dioramy” i naprawdę podoba mi się sztuka, a także klimat gier Tabletop, daje DiOfield Chronicle-ale wydaje mi się, że programiści w Square Enix i Lancarse mogą się w niej jeszcze bardziej oprzeć.
Każda tablica gry, którą kiedykolwiek zrobiłem, miała kule farby na trawie, nuby trocin i piasku wbitych w powierzchnie i wyciągają się z przedmiotów styropianowych. Wszystko w Diofield Chronicle jest bardzo gładkie, a postacie bardzo akcja. Gdyby wszystko miało nieco więcej tekstury – tak jakby były naprawdę pomalowane – byłoby to coś wyjątkowego do obejrzenia. Ale oczywiście powiedziano to bez śladu uznania za to, jak potworne było to zadanie, i w obecnej sytuacji jest nadal dobre.
Prawdopodobnie jest to wynik gry na prawie każdej platformie. Posiadanie czegoś na Xbox Series X, PS5 i Nintendo Switch przyniesie kompromisy i jestem pewien, że Pixar Smoothness był jednym z nich.
Rycerz do króla 4
Jeśli chodzi o rozgrywkę, myślę, że gry strategiczne są jednymi z najtrudniejszych do demonstracji. Wrzuć graczy za dużo na głębokim końcu i jest to przytłaczające, ale za bardzo je kocha z samouczkami staccato i to lodowate tempo sprawi, że wszyscy będzie zimne. Ale po rozpoczęciu pieszych rzeczy odbędzie się, gdy magiczne stworzenia i fantasy zaczynają się angażować.
Kontrolujesz grupę czterech bohaterów z różnymi rodzajami ról i umiejętności. Podstawowe bojownicy, którzy rysują Aggro, skupiając się na ruchu kawalerii, którzy potrafią streścić wrogów, łuczników dystansów i uzdrawiających magów.
Nie ma izometrycznej siatki i wszystko dzieje się w czasie rzeczywistym, więc nieustannie poruszasz ludzi, strzelasz specjalne umiejętności i ustawiasz nowe trasy i kombinacje, aby trafić z tyłu z tyłu.
To dobra, gorączkowa zabawa i szybko zmierzasz przeciwko dużym szefom, którzy są naprawdę trudne, wymagającym zawierania ataków i synergizacji członków partii, aby uniknąć rozpadania się.
Przycisk „Command All” jest doskonałą cechą życia do unikania ataków i przydatna, ponieważ okazało się, że postać wybrana jest nieco lepka i wiewiórka – często przesuwa się do najbliższych, a nie tego, kogo naprawdę chciałem. Ale wydaje mi się, że jest to rodzaj guzika z przyciskiem użytkownika, który się nie ma, gdy grasz więcej niż demo.
To kolejne miejsce, w którym czułem się, jakby Square mógł odgrywać więcej w wyglądu tabletopa.
Podczas gdy akcja jest intensywna ze względu na liczbę bohaterów na ekranie i liczbę działań potrzebnych jednocześnie, gładkie środowisko i stosunkowo powolne prędkość ruchu w porównaniu do bieżącej animacji sprawiają, że wygląda tak, jakby każda postać robi bieżącego człowieka. Prawie czuję, że wyglądałoby lepiej, gdyby mieli bazę modelową, ponieważ podważa to, jak kinetyczne są bitwy.
Pomimo tych nitpicków kronika Diofield wydaje się ciekawą romp, nawet jeśli niektóre z nich są nieco podstawowe. Aby poczuć się, to samo demo, w którym grałem – zawiera masywny rozdział gry – jest dostępny do pobrania z 10 sierpnia.
Kronika DiOfield ma zostać wydana 22 września dla Xbox One, Xbox Series S/X, PlayStation 4, PlayStation 5, Nintendo Switch i PC za pomocą Steam.
