Są gry, które zostały przemyślane i zaprojektowane specjalnie z myślą o ułatwieniach dostępu. Są też gry, w których zastanawiam się, czy programiści zdają sobie sprawę, że istnieją osoby niepełnosprawne. To drugie jest powodem, dla którego wraz z moim partnerem założyliśmy Can I Play That? nieco ponad rok temu – wynik wielu lat popierania społeczności # a11y w mediach społecznościowych i poza nimi.
Nawet przy niekończącym się popieraniu tego, czy osoba niepełnosprawna będzie mogła grać i cieszyć się grą, jest niestety bzdurą. Istnieją studia i deweloperzy, którzy publicznie omawiają dostępność swojej gry przed wydaniem tytułu, ale nadal nie jest to powszechna praktyka. Dlatego będę tu co miesiąc omawiać najlepsze i najgorsze w dostępie do gry.
Na początku 2020 r. Odnotowano kilka trafień i kilka poważnych braków w dostępności.
Dreams (PS4)
Dreams to trudna gra do omówienia pod kątem dostępności. Podczas gdy Media Molecule włożyła ogromny wysiłek w zapewnienie, aby jej gra była jak najbardziej integracyjna, Dreams jest głównie centrum twórczości innych ludzi. Z tego powodu po prostu niemożliwe jest, aby Media Molecule zapewniała równy dostęp do wszystkich rzeczy stworzonych w Snach.
Gry i doświadczenia tworzone przez użytkowników obejmują urocze platformówki i łamigłówki, a także relaksujące wrażenia audiowizualne, które bez obszernej pracy są niedostępne dla osób niewidomych i niesłyszących. Po zakończeniu tworzenia, Media Molecule wykonała niezwykłą pracę od wczesnego dostępu, aby poprawić dostępność.
Wczesna wersja gry była kontrolowana wyłącznie przez kontrolery ruchu, podczas gdy w pełnej wersji dodano opcjonalne standardowe pinezki.
Podtytuły są po prostu niesamowite, z kilkoma imponującymi opcjami rozmiaru, chociaż brakuje im etykiet głośników dla rzadkich filmów.
Pillars of Eternity 2 – Ultimate Edition
Są gry, w których zastanawiam się, czy twórcy wiedzą, że dostępność to w ogóle rzecz? Pillars of Eternity 2 to jedna z tych gier.
Po opanowaniu małej widmowej postaci napisy są boleśnie małe, a kontrast okazuje się być problemem przez większą część sekwencji wstępu. Menu tworzenia postaci nie wypada lepiej.
W selekcji klas różnica w tekście, który wybrałeś, w porównaniu z resztą klas jest tak mała, że miałem zamiar zrestartować grę, myśląc, że to nie działa, zanim zauważyłem bardzo lekkie pogrubienie klasy „ d wybrany. Statystyki postaci i informacje, które pojawiają się na dole ekranu, są mikroskopijne, a różnica kolorów w opcjach dialogowych w tym, który wybrałeś, w porównaniu z innymi, jest ledwo zauważalna.
W przeciwieństwie do wersji na PC, nie ma mapowania kontrolera, a interfejs radialny będzie niedostępny dla wielu graczy. Pillars of Eternity 2 najlepiej byłoby pozostawić bez przeniesienia na konsolę.
HyperDot
HyperDot to trudna gra, w której można być dobrym, ale nie jest to spowodowane słabą dostępnością. HyperDot jest klasą mistrzowską w zakresie dostępności i stanowi wyzwanie z założenia. To rzadka gra, w której zarówno zdolni, jak i niepełnosprawni gracze będą w równym stopniu kwestionować swoje umiejętności! Deweloper solo posunął się nawet do skonsultowania ze specjalistą ds. Dostępności, Cherry Thompson, i wymienił je w napisach.
Jako głownie wizualna gra zręcznościowa, głuchy i niedosłyszący gracze nie znajdą żadnych barier. Dla graczy o ograniczonej mobilności lub zakresie ruchu, HyperDot ma w pełni konfigurowalne elementy sterujące i umożliwia korzystanie z akcesoriów i oprogramowania innych firm, takich jak śledzenie wzroku Tobii.
Geneza Darksiders
Nigdy nie grałem w żadną grę z serii Darksiders, podszedłem do najnowszej wersji bez żadnych oczekiwań, od gry po dostępność. Jestem zdumiony, jak dobrze studio radziło sobie z dostępnością. Najwyraźniej twórcy nasłuchują, jak wszyscy pracujemy nad poprawą dostępności gier, i to się opłaciło. Darksiders Genesis uruchamia się z filmem, zanim pojawi się jakiekolwiek menu.
W przeciwieństwie do wielu gier, które to robią, film gra z napisami. Są one nie tylko domyślnie włączone, ale mają ładne rozmiary, mają tło, które czyni je czytelnymi, a tekst jest w różnych kolorach dla różnych głośników!
Po przejściu do filmu otwierającego gracze znajdą wiele opcji dostosowywania, od w pełni dostosowywalnych elementów sterujących konsoli do skalowania tekstu interfejsu użytkownika (który również skaluje tekst napisów dialogowych innych niż filmowe).
Kentucky Route Zero
Naprawdę chciałem polubić Kentucky Route Zero, ponieważ tak wielu ludzi zachwycało się tym, ale po prostu nie mogę. Próbowałem. Tak bardzo się starałem, ale podczas pobytu w Kentucky Route Zero każda nowa rzecz, którą widziałem lub musiałem zrobić, dawała mi nowy powód do niechęci. Jestem zszokowany tym, jak gra z minimalnymi czynnościami może zawieść tak bardzo pod względem dostępności. Jako gracz niepełnosprawny pierwszą rzeczą, którą robię w każdej grze, w którą gram, jest przejście do menu opcji. Nie mogłem go tutaj znaleźć. Nadal nie wiem, czy istnieje.
Oprócz cyfr rzymskich oznaczających wybór aktu, w tym menu nie ma nic intuicyjnego. Jeśli twoja gra sprawia, że czuję się głupio, nie będę chciał w nią grać poza tym punktem. Jeśli menu twojej gry może sprawić, że poczuję się głupio, nie będę w ogóle chciał w to grać. Poza tym nawet jako osoba o przyzwoitej wizji ledwo mogłam przeczytać absurdalnie cienkie menu i tekst dialogu.
Gracze słabowidzący uznają tę grę za szczególnie problematyczną z tego powodu. Gracze niesłyszący / hoh mogą mieć trudności ze znalezieniem gry, która wydaje się opłacalna, ponieważ wydaje się, że gra opiera się w dużej mierze na dźwięku, ale nic nie jest przekazywane wizualnie.
Zombie Army 4: Dead War
Grałem w tę serię gier wyłącznie dla satysfakcji z aparatów rentgenowskich, które pokazują różne eksplodujące części ciała nazistowskich zombie, więc nie będę udawać, że mam o tym coś wspaniałego do powiedzenia. Lubię patrzeć, jak te gnijące czaszki eksplodują. Wydanie Zombie Army 4 oznaczało znaczną poprawę ogólnej dostępności gry w porównaniu do trylogii Zombie Army, ale wciąż jest wiele do zrobienia.
Dla graczy niesłyszących / hoh, Zombie Army 4 oferuje wybór rozmiaru tekstu napisów, wraz z opcjami koloru tekstu napisów i minimalnie ulepszonym systemem wskaźników wizualnych dla pobliskich wrogów (występuje tylko wtedy, gdy wrogowie są wystarczająco blisko, aby cię trafić).
Nie ma pełnego mapowania kontrolera dla konsoli, zamiast tego oferuje dwie opcje stylów sterowania. Jako gracz, który radzi sobie z drżeniem rąk, potrzebuję silnej pomocy w celowaniu lub strzelania do strzelców. Zombie Army 4 ma to, przynajmniej teoretycznie, z suwakami czułości, ale nie działało podczas mojego czasu z grą (to lub Rebellion i ja mam bardzo różne definicje „silnej” pomocy przy celowaniu). Uwielbiam tę grę ze względu na kamery z kulami czasu, ale jeśli chodzi o ogólną dostępność, wszystko, co mogę powiedzieć, to że jest w porządku.
Przeczytaj recenzję NewHotGames Zombie Army 4 tutaj.
Podróż na Savage Planet
Kolejną grą, która sprawiła, że poczułem „Meh, w porządku” jest Podróż na Savage Planet. Sama gra? Absolutnie uroczy! Jest jasny, kolorowy i zabawny. To wszystko, czego chciałem w grze w eksplorację kosmosu, bez ciężaru moralnych dylematów, a na pewno nie traktuje się poważnie. Twórcy poważnie potraktowali dostępność. Rodzaj.
Podtytuły: cóż, są tam. To wszystko, co mogę o nich powiedzieć. Nie są mikroskopijne, ale nie są wystarczająco duże, aby łatwo je czytać, co jest niefortunne, ponieważ dialog jest fantastyczny.
Oprócz drobnych napisów, jest kilka fajnych funkcji! Gracze mogą nawet posunąć się tak daleko, aby ograniczyć kruchość swojego towarzysza EKO. Wielu może nie uznać tej funkcji za ułatwienie dostępu, ale jest ona absolutnie niezbędna dla graczy, którzy mogą łatwo zostać przeciążeni przez zbyt dużo rozmów i informacji oraz graczy z problemami z przetwarzaniem słuchu.
Dostępna jest również pomoc w celowaniu, opcja przełączania lub wstrzymywania podczas biegu, a także dwie opcje układu kontrolera. Omówiono wiele podstawowych potrzeb związanych z dostępnością, ale gra ogromnie skorzystałaby na pełnym odwzorowaniu kontrolera i opcjach rozmiaru napisów.
Możesz sprawdzić recenzję NewHotGames Journey to Savage Planet tutaj.
Metro Exodus
Metro Exodus nie jest nową grą. Wiem. Łatka, o której zamierzam omówić, również nie jest nowa. Został wydany w sierpniu 2019 r. Ale dowiedziałem się o nim w zeszłym tygodniu, więc oto udajemy, że jest nowy.
Dokonałem przeglądu dostępności dla osób niesłyszących / hoh na mojej stronie Can I Play That, w okolicach daty premiery gry. Gdyby ktoś powiedział mi wtedy, że moja recenzja zainspiruje twórców do wprowadzenia poprawek i wydania łatki, śmiałbym się (to tak rzadkie, że zdarzyło się to dwa razy w ciągu wszystkich moich lat robienia recenzji dostępności). Gdyby ktoś powiedział mi, że ta łatka wprowadziłaby najlepszą implementację funkcji dostępności dla osób niesłyszących / hoh, którą widziałem, śmiałbym się mocniej. Ale znowu, oto jesteśmy.
W menu ułatwień dostępu gracze znajdą teraz „napisy dla osób niedosłyszących”, a dzięki tej magicznej funkcji mówi graczom dokładnie, co wróg robi w pobliżu (bandyta, obserwator itp.), Co robią (krzyczy, atakuje , wyszukiwanie itp.), w jakim kierunku w postaci zegara analogowego i jak daleko jest od nich wróg.
Nowością w tym patchu jest również opcja wyłączenia dźwięków szumu w uszach, co naprawdę powinno istnieć w każdej grze, która poddaje graczy okropnościom.
Oto recenzja NewHotGames Metro Exodus.
