Kiedy powiedziałem słynnemu fanowi Devil May Cry, Kirkowi McKeandowi, że mogę spróbować coś napisać, powiedział mi: „Po prostu nie ma list o grach, w które można grać podczas pandemii”. Które dostaję To ma sens. To nie czas. Wszyscy wiemy też, że odpowiedzią jest Devil Dice na PSX.
Głupio jest pisać w tej chwili o grach. Wiem naukowo, że tak nie jest. Ludzie nadal w nie grają. Steam właśnie osiągnął rekordową liczbę jednoczesnych użytkowników. To jest nasz czas, by zabłysnąć, prawda? Animal Crossing, Doom Eternal, powinien być świetny tydzień na gry. I znowu wiem, że tak jest! Ale chłopaki, walczę.
Nie zrozum mnie źle; ze wszystkich problemów, przed którymi stoimy jako świat, jest to najmniej ważne. Poniżej znajduje się ranga: „Kto wypuścił psy?” Ale kiedy osiągnęłam pełny tydzień izolacji (a może więcej, zanim to się zwiększy), nic mi się nie podoba. Za każdym razem, gdy uruchamiam Kentucky Route Zero, otrzymuję powiadomienie na mój telefon i przestaję grać. Nie mogę się skupić.
Ciągle myślę o tym odcinku „Zmierzchu w końcu”. Nawet jeśli go nie widziałeś, prawdopodobnie widziałeś parodie. Samotny mężczyzna, który ciągle wyśmiewa swoją miłość do książek, przypadkowo przeżywa apokalipsę. Potykając się o resztki biblioteki, mężczyzna świętuje wreszcie, że ma szansę przeczytać tyle, ile chce. Następnie tłucze okulary i zdaje sobie sprawę, że nigdy więcej nie będzie czytać. Marzył o dniu, w którym miał czas przeczytać wszystko, czego chciał. Dostał swoje życzenie.
Moja sytuacja nie jest aż tak cholernie poważna, ale czuję się podobnie. Jestem teraz w domu, prawdopodobnie długo. Choć są tak poważne, zawsze marzyłem o dniu, w którym w końcu będę miał czas na ukończenie tych gier. I nie chcę. Nie obchodzi mnie to. Albo mnie to obchodzi, ale nie jestem pewien, jak zachować tę troskę, przechodząc od wiadomości do rodziny do pracy do wiadomości.
Nie oznacza to również, że jestem dobrym człowiekiem. Nie jestem. Jestem samolubny i głupi i nie potraktowałem tej sytuacji wystarczająco poważnie, kiedy mogłem. To nie ja prosię wszystkich o troskę o waszych bliźnich. Mam nadzieję, że tak, ale jeśli zajmie to kolumna z grami wideo, żeby ci powiedzieć, nie wiem, stary. Spójrz przez chwilę w lustro.
Gry są dla mnie ważne. Podobnie jak my wszyscy, to moje dzieciństwo i forma sztuki, o której spędzam najwięcej czasu. Pracowałem i pracowałem w branży. Kocham ich. Nie sądzę, że to strata czasu lub banalne, zwłaszcza teraz. Każdy potrzebuje komfortu. Mam wielu przyjaciół, którzy stracili pracę i muszą spędzać czas ze swoimi dziećmi w domu. Gry pomagają nam to bardziej niż możemy to wiedzieć. Ludzie grają w Final Fantasy 14 – świetnie! Ludzie robią D&D przez Zoom – niesamowite.
Chciałbym tylko, żeby to działało dla mnie.
Grą, która ma najwięcej czasu na zabawę w tym tygodniu, jest Ring Fit, a to dlatego, że potrzebuję czegoś, co zrekompensuje wszystkie ramen, które jadłem. Nie zastępuje ćwiczeń na zewnątrz, ale dobrze jest robić coś, co nie jest snem, jedzeniem, masturbacją, prysznicem, a następnie, po porannej rutynie, rozpocząć pracę.
Może to zmartwienie. Martwię się o moich rodziców. Martwię się o moich współpracowników i przyjaciół, co prawdopodobnie nie jest zdrowym porządkiem w rankingu, ale czymkolwiek. Martwię się o złapanie go bez wiedzy i zarażenia starszych osób w moim apartamentowcu. Nie martwię się szczególnie o siebie, ale martwię się, że spieprzę sprawy dla wszystkich innych. Wszystko to sprawia, że trudno mi docenić związek Doom Marine z demonami.
Szczerze mówiąc, nie jestem do końca pewien, o co mi chodzi. Może po prostu potrzebowałem miejsca, aby dać upust i być widzianym przez ludzi, którzy kochają te same rzeczy, co ja. Dobrze jest napisać coś, co nie jest dla mojej podstawowej pracy, która sama w sobie jest częścią innej branży, która stara się utrzymać światła. Nie twierdzę, że gry są teraz złe lub jakieś moralistyczne bzdury. Gry to prawdopodobnie jeden z najlepszych sposobów, w jaki ludzie spędzają czas i szukają komfortu i łączności – szczególnie ci z nas (w tym ja), którzy żyją samotnie.
Będę próbować. Będę nadal próbował cieszyć się jedną z niewielu rzeczy, które sprawiły mi przyjemność przez ostatnie 36 lat. Co jeszcze mam zrobić? Przejrzałem już wszystkie porno online – wszystko. Każde wideo. Nawet te obrzydliwe. Zwłaszcza te obrzydliwe. Ponieważ staram się pomagać przyjaciołom w wydatkach na opiekę nad dziećmi i nawoływać rodziców do pozostania w środku, zapomniałem, jak się zrelaksować przez ponad pięć minut. I, dla jasności, jestem teraz jednym ze szczęśliwców. Jestem wdzięczny za to, co mam i wiem, że ludzie mają go o wiele gorzej.
Ale nic z tego nie powstrzymuje mnie od smutku. Nie przygnębiony Zawsze mam depresję. Ale smutny.
Jest mi przykro, że po latach grania w Fallouta i BioShocka oraz w każdej innej grze o apokalipsie lub opuszczonym mieście trudno mi się przejmować fikcyjnymi. Przykro mi, że samolubnie marzyłem o scenariuszu, w którym jesteśmy zamknięci, więc mogę skończyć – nie wiem – kurwa Yakuza 0. Przykro mi, że nie mogę cieszyć się grami, filmami, telewizją i trybem dla jednego gracza gry planszowe. I smutno mi, że jestem smutny z powodu czegoś, co nie ma znaczenia.
Może to po prostu fakt, że był teraz czas. Nareszcie czas.
Dbać o siebie nawzajem. Mimo że powiedziałem, że nie umieszczę tego tutaj. Dbać o siebie nawzajem.
