Właśnie skoczyłem na tyczkę, obróciłem się, rozpiętości 180 stopni i wystrzeliłem lepki granat w usta kakodemona, zanim uderzyłem o podłogę. Kiedy eksplodował, rzuciłem się do przodu, podskoczyłem, znów zamachnąłem się i dźgnąłem tego skurwiela w wybrzuszoną gałkę oczną. Wszystko to działo się płynnie, jednym płynnym ruchem, w ciągu kilku sekund. Więc dlaczego, och dlaczego, ciągle przypadkowo wybijam każdy terminal komputera, drzwi i przełącznik, jaki widzę?
W większości gier interakcja na tym samym przycisku, co coś innego, byłaby kompletnym „nie”. Pamiętasz skakanie, ilekroć próbowałeś otworzyć skrzynię w Dragon Age: Inkwizycja? Zły. Nie. Natychmiast przestańcie, programiści. Zatrzymaj to teraz. W Doom tak naprawdę jest dobrze.
Wysłuchaj mnie…
Interact ma ten sam przycisk, co cios w Doom Eternal, tak jak to było w Doom 2016, i oznacza, że ciągle klapiesz rzeczy przez przypadek. Kocham to. Zabójca zagłady jest całkowicie charakterystyczny, by uderzać w przedmioty nieożywione jak rozzłoszczony nastolatek. W rzeczywistości, w pewnym momencie gra dała mi osiągnięcie bicia bramki. Jest tak, ponieważ w większości przypadków id Software rozumie, co nadaje Doomowi swoją tożsamość w świecie wypełnionym tymi samymi strzelankami FPS.
Doom Eternal jest samoświadomy – zły na bezczelne mrugnięcie. W walce chodzi o popychanie do przodu zamiast powstrzymywania się, uciekanie przed rzeczą, która cię zabija, i wykorzystywanie jej jako zasobu, zabieranie potrzebnych rzeczy z jej zakrwawionego zwłok… jeśli te kawałki mięsa można nazwać zwłokami. Chodzi o skrupulatnie zaprojektowane areny, w których można poruszać się wstecz w zawrotnym tempie, zawsze strzelając. Pogromca zagłady jest uosobieniem wściekłości – niemego Kratosa, agenta ślepej zemsty, który nikogo nie słucha. Może uderzyć w bramę, jeśli chce. Gra przyjmuje to z zadowoleniem. Do diabła, brama też. To zaszczyt.
Ta kontynuacja polega na dostarczaniu większej ilości rzeczy, które kochasz, szybciej niż wcześniej. Tym razem nawet nie zaczynasz od pistoletu – nie ma go. Zaczyna się od krótkiej scenki przerywnikowej i jesteś prosto w piekło na ziemi z załadowaną strzelbą i gotowy do drogi. W ciągu pierwszej godziny Twoja strzelba ma odłączany granatnik i szybki tryb strzelania, a ty możesz swobodnie przełączać się między nimi jednym naciśnięciem przycisku. Masz także karabin szturmowy, który sam w sobie ma lunetę i silos rakietowy, które możesz wymieniać w trakcie bitwy. Jest też granatnik zamontowany na ramieniu. Tarcza zaczyna się o 9 i zamienia na 999, potrzebuję lekarza.
Większość znalezionych broni to pływające podrywki, po których biegniesz, automatycznie podnosisz, podziwiasz, a następnie rozładowujesz demona w ciągu kilku sekund. Krople stale karmią nowych wrogów, nowe narzędzia i nowe taktyki. Wszystko jest szybsze niż wcześniej.
Oprócz swojego arsenału istnieje wiele run, które możesz wyposażyć, aby ulepszyć swój styl gry, a jednocześnie możesz mieć trzy aktywne jednocześnie. Moje preferencje to takie, które przyspieszają Zabójcę Zagłady po wykonaniu Zabójstwa Chwały – tych krwawych wykańczaczy, które możesz aktywować po dostatecznym zadaniu obrażeń przeciwnikowi – innym, który pozwala mi dosięgnąć celu Zabójstwa Chwały z większej odległości i jeszcze jednego, który spowalnia czas, jeśli ja wstrzymać ogień w powietrzu. Te trzy runy pozwalają mi dyktować przepływ.
Jeśli jestem atakowany, mogę łatwiej zbliżyć się do uszkodzonego celu, aby łatwiej skorzystać z ram niezwyciężoności Zabójstwa Chwały – jak zawsze zabójstwa te zapewniają ci zdrowie, które wylewa się z okaleczonego ciała twojego wroga. Gdy to zrobię, moja prędkość ruchu podwaja się na kilka sekund, co pozwala mi na pokonanie dystansu – uczciwe ostrzeżenie, ta gra i tak jest szybka i sprawia wrażenie, jakbyś kontrolował Bugatti. Kiedy prędkość mija cel, mogę wpaść na podkładkę odskakującą, wzbić się w powietrze, wstrzymać ostrzał i rzucić pocisk w czasie pocisku. Zdolność do kontrolowania tempa dodaje wiele, dając ci miejsce na hamowanie i ocenę sytuacji w locie: które demony mają priorytet, gdzie celować, jaką bronią użyć i gdzie iść, aby trzymać się z daleka linia strzelania bez zapakowania.
To zdumiewające, ilu jest różnych wrogów i jak różne kombinacje typów wrogów zmieniają atmosferę każdego spotkania. Ilekroć zobaczysz latającego w pobliżu kakodemona, twoim pierwszym instynktem jest szybkie zajęcie się nim. Jeśli się zbliżą, mogą cię zaatakować i rozerwać cię na strzępy. Pojedynczy granat w ustach – od strzału z broni strzeleckiej lub z wyrzutni zamontowanej na ramieniu – przygotuje ich na zabójstwo chwały, ale możesz zapomnieć o innych demonach wokół ciebie, gdy dostosujesz swój cel do nieba. Na szczęście nowe narzędzie dołączone do super strzelby, hak do mięsa, pozwala ci wykorzystać przewagę powietrzną, chwytając się i przyciągając do wroga. Możesz połączyć to ze wspomnianą runą, aby spowolnić czołganie się, tworząc heroiczne chwile, w których wzbijesz się w przestworza, spowalnia czas, lądujesz mięsisty strzał w głowę, a rzeczy natychmiast wracają do chaosu spodni podczas lądowania.
Podstawowa strzelanina Zagłady nigdy nie była tak dobra. Nowy system degradacji demonów zwiększa siłę każdego strzału, a każda kula rani ciało wrogów. Teraz rwimy i łziemy, i to nie tylko wtedy, gdy dzielimy demona na pół rękami. Nie mogę też nie zrozumieć, jak satysfakcjonujący jest nowy efekt dźwiękowy eksplodujących głów, jak dziecko strzelające palcem w policzek. Muzyka pop! Konstrukcja dźwiękowa łączy w sobie odczucie rewolweru z niesamowitym efektem, a popiera ją uderzająca w ucho ścieżka dźwiękowa Micka Gordona, z dodatkiem chóru heavy metalowego. Wszystko to łączy Cię w strefę, obejmując wszystko, co najlepiej sprawdzi się w słuchawkach.
Podobnie jak te cacodemonowe plamy, każdy wróg ma słaby punkt i możesz zmniejszyć ich skuteczność, wykorzystując ścięgna Achillesa. Przeskocz nad szarżującym pinky, odwróć się i strzel w ogon. Wystrzel pistolety z cyber-mankubu lub wkrocz do środka z Ciosem Krwi, uderz go i rozbierz jego zbroję jednym ruchem. Snipe wieżyczka z pajęczaka. Strzelaj z karabinu plazmowego, aby eksplodować tarcze energetyczne, uszkadzając każdego głupiego demona, który stał w pobliżu. Istnieje narzędzie i taktyka dla każdego typu wroga, tak jak było w Doom 2016, ale teraz jest więcej niuansów – musisz zmienić swój mózg, aby obliczać liczbę zabójstw jak morderczy superkomputer.
Nawet inne nowe poprawki, takie jak beknięcie ognia – krótki wybuch ognia z broni zamontowanej na ramieniu – dodaje warstwę do spotkań. Ustaw grupę wrogów w płomieniach, a każde zadane obrażenia sprawią, że będą krwawić odłamki pancerza, uzupełniając cię. Chwała Zabija dla zdrowia, płomień beknie do zbroi, a twoja piła łańcuchowa jest właśnie tam, aby odciąć demony na amunicję. Nowa broń do walki wręcz zwana Ostrzem Tygla odblokowuje się później, dając ci szansę natychmiastowego zabicia większości wrogów, choć ma ograniczone zastosowania i wymaga ciągłego uzupełniania. BFG również powraca, choć teraz znajduje się w menu broni promieniowej, a nie jest tą niszczycielską inteligentną bombą z własnym dedykowanym przyciskiem paniki. W większości przypadków działa to dobrze, choć fakt, że po wyczerpaniu amunicji automatycznie przełączasz się na ostatnio używaną broń, czasami prowadzi do przypadkowego jej wystrzelenia i zmarnowania tego rzadkiego zasobu.
Oprócz poszerzenia swojego arsenału, id Software otworzyło nowe poziomy w Doom Eternal. Doom 2016 został skrytykowany podczas premiery za przewidywalną strukturę, w której gracze przechodzili z korytarza na arenę, z korytarza na arenę. Tutaj areny wydają się bardziej organiczne, jak część środowiska. Są bardziej otwarte, bardziej warstwowe, a przez nich jest więcej tras i więcej zagrożeń dla środowiska, które należy wziąć pod uwagę. Są wystarczająco duże i mają wystarczającą liczbę tras, aby poczuć się bezgranicznie, ale wciąż płynąc. Te przestrzenie mają oczywiście krawędzie, ale pasują do środowiska w bardziej naturalny sposób. Portale, huśtawki i podkładki odskakujące tworzą ciekawe trasy przez nie. Czasami gra równoważy te duże areny, odradzając się w demonie w zwarciu, zmuszając cię do przystosowania się i szybkiego myślenia, zanim sytuacja uciec od ciebie.
Tutaj jest też znacznie więcej różnorodności wizualnej. Przejdziesz przez broń dawno zmarłych tytanów i do jamy piersiowej zamordowanego giganta. Przemierzasz jeziora stopionej lawy, wznosisz się do nieba, spoglądasz w kosmos i widzisz Piekło na Ziemi zarówno ze zrujnowanych miast, jak i Arktyki – dosłownie zamarznięte Piekło. Wnętrza są ekstrawaganckie i połączone ze sobą, pełne drobnych szczegółów: posągi ze złotymi inkrustacjami, odblaskowe materiały mieniące się w świetle, skomplikowane mechanizmy drzwi i mechaniczne urządzenia zatrzaskujące się i wirujące. To wizualny krok w górę, Zagłada z widokiem. Historia, która rozgrywa się podczas tej podróży, jest również silniejsza. Kładzie się grubo z opcjonalną wiedzą, jest o wiele więcej przerywników filmowych i przenika więcej postaci Zabójcy Zagłady, przywiązując współczesnego Zagładę do przeszłości i tworząc rozszerzoną Zagładę.
Będziesz podróżował do miejsc o nazwach takich jak „Terrordome”, „Super Gore Nest” i „Slimy Gut Land” – jeden z nich jest wymyślony i pozwolę ci zdecydować, który z nich. Rozwiązujesz zagadki, walczysz, skaczesz i – w najbardziej błędnej decyzji rozwojowej, jaką widziałem od dłuższego czasu – będziesz pływać. Pozwól mi to usunąć: Doom Eternal nie potrzebuje sekcji do pływania. Z łatwością stanowią najniższy punkt całej gry. Są na szczęście krótkie i oszczędnie używane, ale pływanie jest niezgrabne i irytujące. Są też miejsca, w których musisz pływać wewnątrz promieniowania, gdzie możesz przetrwać tylko przez około dziesięć sekund, mając na sobie kombinezon rad. To wcale nie jest rad. To słowo rymuje się z radem (to źle, żeby być jasnym). Chcę również umieścić nowych wrogów macek, które wyskakują z dziur w ziemi w podmuchu – nie są wyzwaniem, są po prostu irytujące.
Platformowanie nie przeszkadza mi tak bardzo, jak się obawiałem, choć jest tego całkiem sporo. Pomaga przerwać akcję, ale czasami bogactwo środowisk utrudnia określenie, dokąd masz skoczyć, a zdolność do podwójnego doskoku w powietrzu oznacza, że często oceniasz odległości metodą prób i błędów. Nie umrzesz, kiedy upadniesz, dzięki szatanowi, ale pod koniec gry jest kilka sekcji platformowych, które mogą przetestować twoją cierpliwość. Wszystko idzie trochę „to ja, Doomio”.
Poza tym natknąłem się na kilka drobnych błędów, jak na jednej arenie, na której wrogowie odradzali się nieskończenie, dopóki nie przeładowałem punktu kontrolnego (i to nie było z powodu Buff Totem, który jest nowym dodatkiem, który spawnuje wrogów aż do zniszczenia, lub Archvile, który jest funkcjonalnie taki sam). Utknąłem również w jakiejś geometrii, a ostateczny boss został zablokowany w animacji, więc nie mogłem go wykończyć bez przeładowania. To jednak wszystko, co miałem przez 15 godzin gry – Doom Eternal jest w większości maślany, gładki i dopracowany. Nawet ekrany ładowania są szybkie.
Kiedy jesteś w samym środku, jak błyskawica po paczce Smarties, skutecznie i metodycznie niszcząc hordy piekielne z prędkością 900 kulek na minutę, jest to najsilniejszy Doom, jaki kiedykolwiek był. To walka z Zagładą 2016 rozbudowana w sprytny sposób, oparta na warstwach, takich jak skóra i mięśnie demona, które usuwacie w kawałkach za każdym pociągnięciem spustu. Granie w nią jest jak katharsis, wirtualny cios ścienny dla współczesności.
Testowana wersja: PS4 Pro – kopia recenzji została dostarczona przez Bethesda. Nowa gra wieloosobowa oferująca tryb bitwy nie była dostępna w momencie pisania, ale przyniesiemy Ci pewne wrażenia, gdy będzie dostępna.
Oto godziny odblokowania Doom Eternal, aby przygotować Cię do uruchomienia.
